"Johnny has become a shoot-from-the-hip guitar slinger who knows his material very well. And he likes to play loose, stretch it out, push the limits, get a little wild....Listening to the practiced chaos of Johnny’s leads is like watching an acid-addled hippie teetering at the edge of a cliff, but pirouetting to safety in the nick of time...."
– JUSTIN O'BRIEN

"While today’s blues has more than its share of flashy guitar gunslingers, Rockin’ Johnny Burgin dives into the music with more depth, heart and mind than any hotshot soloist. He embraces the entire blues tradition, not just the familiar Delta–Chicago refrains, but also the West Coast jump of his adopted West Coast home."
– AARON COHEN

Johnny Burgin, die ook als Rockin’ Johnny door het leven gaat, groeide op in Starkville, MS en Greenville, SC. Zijn vader, die een acteur en folk muzikant was, leerde hem gitaar spelen. Burgin studeerde even aan de universiteit van Chicago, want hij wou schrijver worden, maar hij belandde al snel in de Chicago Blues Scène. Zijn eerste stappen in deze grote wereld was om steun te geven aan Chicago's blues vocalist Taildragger. Later toerde hij met zowel Pinetop Perkins als Sam Lay. Hij werkte ook samen met onder andere Eddie C. Campbell, Jimmy Dawkins, Eddie Shaw, Little Arthur Duncan, Jimmy Burns en Eddy Clearwater.  Burgin heeft door de jaren reeds zes eerdere opnames met het Delmark Records label. Dit label verschaft naast de blues al zovele jaren ook onderdak aan een groot aantal jazzmuzikanten en hebben zo een uitstekende collectie jazzalbums in hun catalogus opgenomen. Door de jaren is Johnny Burgin een zeer gerespecteerd bluesmuzikant in Chicago en heeft zo’n beetje met alle grote artiesten die de stad kent in de studio en op het podium gestaan.

Zelf debuteerde Burgin in 1998 met "Straight Out Of Chicago". Na achtentwintig jaar in Chicago te hebben gewoond vertrok Burgin naar de zonnige West Coast van Californië waar hij in 2015 "Greetings From Greaseland" opnam, een album genoemd naar de studio van Kid Andersen in San Jose waar de plaat is opgenomen. Hij werd tevens ook genomineerd voor een BMA  voor ‘Best Traditional Blues CD’ van 2017 voor zijn bijdrage in het album "Howlin' at Greaseland", een Howlin' Wolf eerbetoon. Datzelfde jaar  verscheen zijn album "Neoprene Fedora" voor West Tone Records, en eerder dit jaar "Dos Hombres Wanted" met harpist Quique Gomez voor het VizzTone Label. Dit "Livealbum" is nu feitelijk zijn terugkeer naar zijn geliefde Delmark label. Hetgeen op zich alleen maar in zijn voordeel is, want door de betere distributie mogelijkheden van Delmark Records zijn deze live opnames nu voor een veel breder publiek beschikbaar.

Alles kwam in een stroomversnelling wanneer Burgin met zijn Rockin' Johnny Band samen met zanger Jimmy Burns op de Blue Mondays optraden in de Smoke Daddy in Chicago’s Wicker Park en Delmark Records hem wederom een contract aanbood. De band op dit livealbum bestaat naast Burgin (gitaar en zang) uit Aki Kumar (harmonica en percussie), Kid Andersen (gitaar en piano) en Burgin's tourband, zijn ritmesectie, met Chris Matheos (bas) en Steve Dougherty (drums). Speciale gasten zijn onder andere zangeres Rae Gordon, mondharmonicaspeler Charlie Musselwhite, en saxofonist Nancy Wright. Dit album was een bijzonder en vooral spannend project. Muzikanten die eigenlijk nooit samen spelen zouden optreden voor een uitverkochte zaal met fans, en ze hadden slechts één nacht om het allemaal op poten te zetten! Het werd opgenomen in januari 2019 in het Redwood Café in Californië door Andersen en Bobby Yamilov van Greaseland Studios. Het album werd geproduceerd door Burgin en Stephanie Tice, en werd gemasterd door Delmark's Steve Wagner in hun Riverside Studio in Chicago.

Het album bevat 10 gloednieuwe songs en vier covers. We horen twee vrouwelijke gasten op deze liveplaat, vooreerst de in Portland gevestigde zangeres Rae Gordon, in haar duet met Johnny op Robert Lockwood Jr's "Got To Find Me A Woman" samen met de Blues Music Award genomineerde saxofoniste uit de Bay Area, Nancy Wright. Dit is dan ook halfweg het album , een pracht nummer.  Gordon laat nog even haar stem schitteren in de volgende twee nummers: "Late Night, Date Night" met Andersen die overstapt naar piano, en op "You Took The Bait" met Wright's seksuele sax en een solo van Andersen. Ze deelt nog een fantastisch duet met Burgin op "Daddy's Got The Personal Touch" met Wright's sax en Dougherty's grote beats.

We treffen verder nog vele hoogtepunten aan op dit album, waaronder Johnny's originele "She Gave Me The Slip", klinkend als een lang verloren gewaande parel uit het "Live & Burning" tijdperk van Son Seals.  Door de jaren is Burgin vooral geprezen voor zijn prachtige gitaarspel met zijn pure Chicago stijl geluid. Het nummer "You're My Trinket" bevat eerder een uitgeklede versie van het trio, Burgin, bassist Matheos en drummer Dougherty, "Can't Make It Blues" bevat meer Burgin's trage vocals en op "She Gave Me The Slip" worden ze bijgestaan door Andersen. Maar alle 3,  zijn dit fantastische songs. Ook de inbreng van Aki Kumar op bluesharp, als in openende  "You Got To Make A Change" met Andersen op gitaar is werkelijk een prachtige opener. Kumar is weer te horen op Earl Hooker's gedreven instrumental "The Leading Brand".  De instrumental "Louisiana Walk", van Lindy Lou Adams, is weer zo’n kanjer van deze fantastische band. Harmonicameester Charlie Musselwhite, winnaar van de 31 Blues Music Awards, is te horen op "Blues Falling" van Jimmy Rogers, op "California Blues" met Andersen weer op piano, en op "When The Bluesman Comes To Town".  Afsluiter "Jody's Jazz" is een fabelachtige instrumentaal nummer en het sluit dit mooie album met verve af. Burgin is gitarist, zanger, songwriter en bandleider op deze uitstekende live set en doet ons weer denken aan zijn sublieme optreden dit jaar in Wespelaar waar hij op zaterdag het podium deelde met Quique Gomez.   Zoals dit optreden klinkt nu ook deze plaat, rauw, fris en vol energie, aanrader!

 Johnny Burgin and Quique Gomez @ Swing Wespelaar - 17/08/19